GESCHIEDENIS:

De Kreidesee te Hemmoor, ligt in Duitsland tussen Cuxhaven en Hamburg. Vanuit Nederland is het ongeveer 400 kilometer rijden over voornamelijk autosnelwegen en duurt de rit ruim 4 uur.

De Kreidesee is een oude Kalkgroeve, die sinds 1862 in gebruik is genomen. Het vuursteen in de groeve was kalkhoudend en dit werd gebruik in de cementfabriek van "Portland Cementfabrik Hemmoor" en heeft zelfs cement geleverd voor het vrijheidsbeeld in Amerika.
Rond 1981 had de groeve een oppervlakte van 60 hectare en een diepte van 120 meter. Het immer aanwezige en weggepompte grondwater werd een steeds groter veiligheidsprobleem voor de groeve, reden waarom de pompen al in 1976 werden stilgelegd. De groeve werd in 1985 afgebroken en deels volgestort. Er bleef een meer over van ongeveer 30 hectare en een diepte van 60 meter.

De Duitse duikers zagen in de Kreidesee een dankbaar object om hun sport te beoefenen, mede omdat er nagenoeg geen plankton aanwezig is in het water en er derhalve zeer goed zicht is. Afdalen met touwen, via de hellingen naar het meer in het begin, tot een nu moderne duikbasis met faciliteiten voor duikers.

DUIKBASIS:

Duiken in de Kreidesee kost 20,-- euro per dag, of 51,-- euro voor een lang weekeind (vrijdag t/m zondag). Er zijn ongeveer 38 objecten om op te duiken, van erg ondiep tot zeer diep (56 meter). Dus voor elk was wils, zowel de beginnende duiker, als de technische duikers, die daar in grote getalen werden gezien. Een vulstation met grote capaciteit is aanwezig (alleen kale flessen aanbieden!) en er kan ook 100% zuurstof, Nitrox, Helium en Argon gevuld worden. Er kan zelf tegen betaling met een kleine duikboot worden meegevaren. Bij de duikbasis zijn er kleedruimtes, douches en wc's.
Er is een direct naast de Kreidesee een camping aanwezig en er zijn huisjes te huur.

VERBLIJF:

Wij waren met een groep van 11 (ex) GOV-ers en hebben gekozen voor een camping die 7 kilometer verderop in Wingst was gelegen, alwaar we twee vier persoons huisjes en 1 stacaravan hadden gehuurd. De huisjes stonden er al een hele tijd, maar waren netjes ingericht. Inclusief kookgelegenheid en een magnetron. Slapen in een stapelbed was weer een geheel nieuwe ervaring voor mij.   

DUIKEN:

Ik heb twee dagen gedoken met diverse buddy's. De eerste duik, was op zaterdagochtend en betrof de meest bekende locatie van de Kreidesee, namelijk de Rüttler. Via een verharde weg, reden de vrachtauto's met hun gedolven vuursteen naar een stortlocatie, alwaar zij de brokken steen in de Rüttler kieperden, waarna het kalk werd gescheiden van het steen. Er staat nog steeds een vrachtauto, met geopende laadbak op 17 meter diepte. Daaronder het gebouw, waarin door een tweetal onder elkaar gelegen openingen gedoken kan worden naar een diepte van ongeveer 30 meter. Rondom de opstelplaats voor de vrachtauto's is een hek geplaatst waar een knalgele brievenbus aan hangt. De diepste brievenbus ter wereld! In de kiosk van de duikbasis kan een ansichtkaart gekocht worden voor 6 euro, die gedeponeerd dient te worden in deze brievenbus. Deze brievenbus wordt op gezette tijden geleegd en de ansichtkaart wordt bezorgd door de Duitse post.
Mijn buddy, Victor, begon al aan deze duik met een gevalletje pech. De hoofdband van zijn duikbril brak af en was niet te repareren. Gelukkig heb ik altijd een reserve duikbril in mijn pocket, dus daarmee was hij geholpen. Na een schredesprong van de steiger, werd gelijk de shotlijn gezien en gevolgd worden, die ons naar de vrachtauto bracht.
Echter, Victor kon op een gegeven diepte niet klaren en we moesten weer een stuk opstijgen. Nadat de blokkade was verholpen daalden we weer af waarna plotseling de 2e trap van Victor begon te blazen. Victor pakte gelijk zijn ALV en samen probeerden wij het afblazen te verhelpen. Dit lukte niet, dus een bevroren 1e trap leek de oorzaak. Om luchtverlies tegen te gaan, draaide ik vervolgens zijn kraan dicht aan de zijde waar ook de 2e trap vandaan kwam. Als reactie hierop, liet Victor zijn ALV vallen en pakte mijn ALV! Dat was een onverwachte reactie en hebben wij samen een geassisteerde opstijging gemaakt. Boven water hebben wij het probleem opgelost en konden we eindelijk aan onze duik gaan beginnen.
Maar wat was er nu gebeurd? Lees vooral verder   

Wederom via de shotlijn naar beneden, waar vrijwel direct de vrachtauto zichtbaar was. Een rondje rondom en een foto voor het nageslacht. Vervolgens zijn wij afgedaald via de schacht van de Rüttler en naar de daaronder gelegen ruimte. Aldaar kan je makkelijk via een opening weer naar buiten en hebben wij nog wat rondgekeken, o.a. bij de onder de Rüttler gelegen Meisterbudde die op een diepte van 35 meter ligt.
Gezien het eerdere luchtverlies, moeten wij helaas aan de opstijging gaan beginnen en hielden wij onze veiligheidsstop op 5 meter, gevolgd door een korte decompressiestop op 3 meter, mede veroorzaakt door de conservatieve instelling van mijn duikcomputer.

HET HAD OOK MIS KUNNEN GAAN (Naar een oude rubriek van H. Batteram)

Wat gebeurde er nu met die blazende 2e trap en het gebruik van de ALV? In Hemmoor is het uit veiligheidsoverwegingen verplicht om met een dubbele kraan te duiken. Victor had daarom twee complete setjes meegenomen, die normaal op een fles met een enkele kraan worden gebruikt. Deze twee setjes werden gemonteerd op de dubbele kranen van de dubbelset van Victor. Tijdens de duik bevroor dus één van de 1e trappen van de set en schakelde Victor over op zijn ALV. Toen we de blazende 2e trap dus niet konden stoppen, moest de kraan van de bevroren 1e trap worden dichtgedraaid. Uiteraard draai je de kraan dicht van de blazende 2e trap. Toen deze dicht was werd echter ook de luchttoevoer gestopt van de in gebruik zijnde ALV. Dit kwam omdat de slang van deze ALV leek te komen van de andere 1e trap, zoals het hoort. Echter, dit bleek niet het geval. De slang was aangesloten op de bevroren 1e trap, die werd dichtgedraaid!
Als je gebruik maakt van twee kranen, moet je er voor zorgen dat je 2e trap is aangesloten op bv de linker 1e trap (als je aan de voorzijde naar je set kijkt) en je ALV op de rechter 1e trap. Op die manier heb je altijd een werkende back-up. Dit doe je ook trouwens met de slangen van de BCD / Trimvest en je eventuele droogpak. Ook deze sluit je gescheiden aan, zodat je altijd weer een back-up hebt om een opstijging te kunnen maken.
In de beschreven situatie had het ook gewoon goed kunnen gaan, als de juiste ALV was gepakt. Maar de dubbele uitvoering van materiaal zorgde nu dus voor verwarring en het ontstaan van de beschreven situatie. Maar goed, door rustig te blijven en gebruik te maken van de getrainde skills kon het probleem opgelost worden en een veilige opstijging naar de oppervlakte gemaakt worden.

ANDERE DUIKEN:

Er zijn door mij meerdere duiken gemaakt en nog vermeldenswaardig is die naar een vrij zwevend vliegtuig, een Piper 28, die volgens informatie van het duikcentrum nog eigendom geweest is van Alan Shepard, de astronaut die als 5e mens op de maan is geweest. Het vliegtuig is te vinden door op exact 70 graden en op 10 meter diepte uit te zwemmen van instap 0. Vandaar zijn we naar een eveneens vrij zwevende grote witte haai gedoken, waar wel de diepte (10 meter) van bekend was, maar niet de koers. Gelukkig kwamen we een gidslijntje tegen onder water, die ons naar het beoogde doel bracht.
Dit alles met best mooi en warm (20 graden) weer en een gezamenlijke bbq maakte het weer een leuke duiktrip.

Jan van Wijngaarden.